maandag 2 juni 2014

Ideaalbeeld


Een ideaalbeeld is een innerlijk beeld die kunstmatig opgebouwd is en daardoor onecht. Hier is ongelukkig zijn en gebrek aan zelfvertrouwen onderling met elkaar verbonden.
 Hoewel het ideaal beeld ontwikkeld is om je gebrek aan zelfvertrouwen op te vijzelen werkt dit in je leven averechts uit.

Ten eerste kan je nooit aan je ideaalbeeld beantwoorden, met het gevolg dat je zelfvertrouwen nieuwe deuken oploopt.

Ten Tweede geeft je dat een schuldgevoel, omdat je onbewust weet dat je onecht bent. Schaamte en schuld ontstaan hierdoor omdat je iets pretendeert te zijn wat je niet bent.

Omdat dit proces niet bewust plaats vindt, ga je jezelf steeds opnieuw bewijzen. Tevens heb je waardering van anderen nodig om je gebrek aan zelfvertrouwen op te vijzelen, wat je erg afhankelijk maakt en je zelf verlies vergroot.

Zo ontstaat er een masker, een kunstmatige persoonlijkheid die opgebouwd wordt en die je de buitenwereld voorhoudt alsof dit de echte jij is. Vaak weet je dit zelf niet meer, omdat je er tevens kunstmatige emoties in vermengt om je masker echt te doen lijken.
Het ideaalbeeld regeert deze maskerade die je beter moet doen voor komen dan je in werkelijkheid bent. 

Daarbij is er een continue klimaat van kritiek op jezelf, het is nooit goed of genoeg wat je doet en bent, altijd meer en beter. Dit is moeilijk te dragen, dus je gaat de wereld of de ander de schuld geven.
Dan is er de teleurstelling dat dit systeem niet werkt en de schaamte erover. 
Dat wil je je niet bewust worden, want dat is te heftig, totdat je in een situatie terecht komt dat je onder deze last bezwijkt.

Uiteindelijk is jezelf te moeten bewijzen en jezelf afkraken, niet vol te houden, je wordt er dood moe van, ziek, depressief, ellendig. Een persoonlijke crisis is meestal meer hierop gebaseerd, dan op uiterlijke omstandigheden. Kijk bij angst en depressie naar je ideaalbeeld, op de manier hoe deze je tiranniseert.

Het ideaalbeeld moet je dus oplossen om je echte zelf te vinden, maar vaak stuit je direct op weerstanden, want je echte zelf is niet zo perfect als je ideaalbeeld wilt zijn. Echter volmaaktheid bestaat niet en de werkelijkheid is dat je onvolmaakt bent. 

Het beste is deze werkelijkheid accepteren, dat je bent zoals je bent met al je onvolmaaktheden, dat geeft rust en vrede met jezelf en geeft je de ruimte om verder in de werkelijkheid van jezelf te komen.

Voor coaching met innerlijke beelden: