Tijdsbeleving

In de bewustzijnstoestand van de mens betekent tijd dat je de werkelijkheid ervaart als een opeenvolging:
verleden - heden – toekomst. Je snelt vanaf je geboorte naar het einde.

Vaak merk je dat je in het heden meestal in het verleden leeft, of verlangend met de toekomst speelt 
(hoe zou het zijn als..., hoe gaat het worden...).

Door in het verleden te blijven hangen, of al in de toekomst te zijn, ontvlucht je het heden, op deze manier leef je niet in de werkelijkheid van het hier, van jezelf hoe je nu bent. Dit zorgt voor een gespletenheid in jezelf.

Dat is eigenlijk een illusie van een zelf geschapen werkelijkheid. 
Van daaruit bekijk je de wereld om je heen en reageer je op de gebeurtenissen die je overkomen. En in die gebeurtenissen heb je tevens zelf de hand omdat je deze oproept vanuit je eigen wereld waarin je leeft. Je trekt ze a.h.w als een magneet naar je toe.

Levend in die zelfgeschapen werkelijkheid, ontmoet je een ander die in zijn eigen zelfgeschapen wereldje leeft, met zijn verlangens, overtuigingen en beelden over hoe de wereld in elkaar steekt, of hoe de ander zou moeten zijn. Als je elkaar dan ontmoet, weet je niet hoe de werkelijkheid van de ander eigenlijk is, omdat je dat van jezelf ook niet weet, met als gevolg misverstanden.

Als tijd een illusie is, een product van je eigen scheppende geest, wat is dan de werkelijkheid? Ik denk dat als je volledig in waarheid bent met jezelf (hoe onvolmaakt ook),  kun je in het hier en nu zijn en kan je ervaren dat de toekomst een uitbreiding is van het Nu, een ervaring van tijdloosheid.
Zo kan je mediteren naar bewustzijn van een absolute werkelijkheid waar je in wezen deel van bent.

Tijdloosheid voorstellen als je het lineaire principe loslaat en in hoogte - diepte – wijdte de eindeloosheid omarmt.

Als je bijvoorbeeld een seconde neemt en de ene seconde achter elkaar aaneen rijgt, niet alleen opeenvolgend, maar ook in diepte, breedte en wijdte dan is er geen tijd meer, maar ruimtelijkheid en eindeloosheid, een Al – Tijd.

Vanuit de wetenschap zijn er ook al ontdekkingen dat tijd geen vaststaand iets is en niet werkelijk is. Letterlijk is waargenomen dat de tijd langzamer gaat lopen als we (ruimteschip) van de aarde weggaan (tijddilatatie).

Einstein heeft met zijn relativiteitstheorie laten zien dat tijd en ruimte relatief zijn.

Door bewustzijnsverruiming in meditatie kunnen we los van de tijd komen. 
Zo hoeven we niet voor altijd in de tijd gevangen te blijven met gevolg om steeds weer te reïncarneren in een tijdstroom van illusionaire werkelijkheid.
Om los van de tijd te komen is goed geaard zijn in deze tijdsdimensie eveneens belangrijk. Pas dan kan je een bewuste stap nemen naar de overgang naar een andere dimensie.

http://www.innerlijke-beelden.nl

Innerlijke Beelden

Beelden in het onbewuste oefenen een krachtige invloed uit op je leven.

Beelden zijn gekoppeld aan emoties en verkeerde conclusies die in de kindertijd zijn gevormd en die niet mee gegroeid zijn met de persoonlijkheid die volwassen is geworden. Deze onbewuste invloed belemmert de groei van je totale wezen.

Een zuigeling, een heel klein kind, kent alleen maar de primitieve emoties van goed of slecht. Als het zijn zin krijgt ervaart het kind liefde en plezier. Zo niet, dan ervaart het verdriet en boosheid. Vanuit deze kind-emoties worden op den duur conclusies getrokken, die gegeneraliseerd worden naar het totale leven.
Deze emoties en conclusies zakken weg in het onbewuste en worden later ontkend en verdrongen. Dit wordt een beeld genoemd. 

Je wordt volwassen tezamen met een nog onvolwassen emotionele laag die je belemmert en welke zorgt voor schaamte, schuld en angst in het leven, want onbewust ben je nog steeds emotioneel bezig met onlogische onvolwassen gevolgtrekkingen, zoals het kind in je redeneert.
Het tragische van beelden is dat ze macht over je hebben en ervoor zorgen dat er gebeurtenissen in je leven plaatsvinden die je onbewuste conclusies bevestigen. Terwijl je bewust volwassen verlangens en doelstellingen hebt, zorgen deze onbewuste beelden voor conflicten en problemen.

Des te minder bewust je bent van die emotionele laag, hoe krachtiger de uitwerking is. Je leven wordt beheerst door onbewuste negatieve verlangens, neigingen en houdingen, die je bewuste positieve verlangens en doelstellingen tegenwerken. Het is daarom belangrijk dat je deze innerlijke beelden bewust wordt, want alleen datgene wat aan het licht komt kan verder groeien.
Je vindt dan je positieve mogelijkheden en je eigen hulpbron, die je verdeeldheid kunnen opheffen, zodat je uiteindelijk thuis kan komen in jezelf.

Een voorbeeld van een universeel beeld met een verkeerde conclusie, die iedereen wel min of meer herkent is:
"Als ik aandacht, goedkeuring of bewondering krijg, ben ik waardevol in de ogen van de wereld. Als ik dat niet krijg, ben ik minder waard."

Het gevolg hiervan is, dat je jezelf afhankelijk maakt van de mening en waardering van anderen. De illusie is dat je dan extra bijzonder bent in de ogen van de wereld en dat dit je gevoel van minderwaardigheid zal laten verdwijnen.
In dit universele beeld van je belangrijkheid sta je alleen tegenover de rest van de wereld. Tegelijk rebelleer je onbewust tegen die afhankelijkheid en tegen de pijn van het ontrouw zijn aan jezelf.

Door bewustwording ervaar je dat je emotionele voortbestaan niet afhangt van de mening die andere mensen over je hebben, maar alleen van je eigen mening over jezelf. Dan krijg je rust en vrede omdat je jezelf niet meer hoeft te bewijzen, ook niet aan jezelf.

Je kunt in je leven nagaan hoe de gebeurtenissen zich steeds herhalen, die steeds weer leiden naar een vicieuze cirkel waar je niet uit kan komen. 
Je verlangt sterk naar iets, maar de vervulling ervan lukt steeds niet, alsof de wereld, het lot je tegenwerkt. Kijk dan of je een verbinding kunt leggen naar de bron van dit niet lukken - in je kindertijd.

Zoals:

• Waarom heb ik toen dat beeld opgebouwd
• Waartegen wilde ik mij beschermen
• Hoe werkte die bescherming uit en heeft dit mij wel beschermd
• Wat probeerde ik te vermijden en ben ik daarin geslaagd
• Hoe zou het zijn zonder deze bescherming
• (Het is natuurlijk zo dat je als kind die bescherming nodig had om je individualiteit te bewaken, alleen als volwassene heb je die bescherming niet meer nodig en werkt het juist tegen je belangen in)
  
  Voor coaching met innerlijke beelden zie mijn website:
  
  http://www.innerlijke-beelden.nl 
  

Metaforen en symbolen

Metaforen opereren over het algemeen op een onbewust niveau, in de ruimte tussen bewuste en onbewuste processen en bevat de essentie van de persoonlijke ervaring.

Als je daar aandacht aan besteed kom je dieper in je niveau van ervaren: 

de manier waarop je denkt, de patronen die je leven beheersen, in feite hoe je jouw wereld vorm geeft.

De vragen in de coaching worden in de tegenwoordige tijd gedaan om de metaforen tot leven te brengen.

De basis is dat iedereen zijn eigen wijsheid al in zich heeft.

Metaforen kunnen verbaal en non-verbaal zijn. Je kunt het proces van het metaforenlandschap letterlijk zichtbaar maken door ze in de ruimte af te beelden of in een tekening.

Een metafoor wijst naar de onderliggende structuur van je denk – en gedragspatronen.

Door de juiste vragen te stellen, gericht op het zich ontvouwende proces van de symbolieken wordt het innerlijk landschap levend en leer je jezelf beter kennen, de innerlijke wereld van waaruit je denkt en handelt. Een metafoor geeft uitdrukking aan wat je met woorden niet kunt uitdrukken, maar drukt wel precies uit wat er bij je innerlijk gebeurt.

Een metafoor komt vaak na: 

“Het is alsof…. Het is gelijk aan…. Het brengt me in een toestand van….. zoals…. “

Als het metaforisch landschap gaat veranderen, verandert je kijk op de wereld ook en je acties naar de buitenwereld toe. 

Bijvoorbeeld iemand die zijn werk als een strijd ziet van winnen of verliezen kan veranderen in iemand die zijn werk als een symfonie orkest gaat zien waar hij als lid in meespeelt. 
Metaforen kunnen meer zicht geven, maar ook zaken uit het zicht houden. Ze kunnen je kracht geven of je verzwakken.

Om te helpen het zicht te verbeteren kun je met de symbolen gaan werken die een metafoor vorm geven. Symbolen zijn altijd zelfstandige naamwoorden.

Je isoleert bepaalde symboolwoorden in een zin en met vragen laat je deze woorden attributen geven, zoals een kleur, een vorm, een naam, een plaats, welke functie en je vraagt je hoe de relatie tussen de symbolen zijn. De symbolen ontwikkelen zich dan en er ontstaat vanzelf een metafoor landschap.

Belangrijk in het werken in een metaforisch landschap is te vragen: “Wat zou je graag willen in je leven.” Ook als iemand met een probleem komt, vraag eerst naar de gewenste uitkomst. Doe je dit niet, dan kun je in een problematiek vastraken.

Te weten wat iemand graag wilt bereiken geeft een houvast, een lijn om aan vast te houden en terug te keren. Want als je bezig gaat met de gewenste uitkomst, komen vanzelf wel de obstakels naar voren die belemmerend werken.

http://www.innerlijke-beelden.nl 

Positiviteit en negativiteit

Er wordt zo vaak gezegd: “Je moet positief denken”. Er zijn zelfs boeken over geschreven en affirmaties gemaakt, die je kunt doen om positief te zijn.

In dit “moeten” ligt eigenlijk al besloten dat je negatief bent.

Positief denken is oppervlakkig als het de onderliggende massa van negatief denken bedekt. Positief denken wordt dan een weerstand om je negativiteit niet te hoeven ervaren. 

Positief denken gebeurt vanzelf als je verlost bent van je negativiteit, zoals je verborgen negatieve intenties achter je zgn. positieve reacties, zoals je boze bedoelingen, jaloersheid, pessimistische houdingen en je schaamte en schuld en de angst om gezien te worden.

Je negativiteit is er nog steeds, ook als je dit verbergt en het niet wilt zien. Dit zal steeds ergens in je uitstraling zitten of tot een uitbarsting komen als je niet op je hoede bent, in een reactie, of een ziekte veroorzaken.

Des te harder je positief wilt zijn, des te meer is er de kans dat dit uitmondt in een crisis. Het leven zelf laat wel zien hoe je eraan toe bent en wat je toevalt in je leven.

De enige manier om echt positief te worden is je negativiteit bewust maken, te ervaren en de verbanden gaan zien waarmee ze gelinkt is. Belangrijk hierbij is jezelf daarin te accepteren en er verantwoording voor te nemen. 
Als je duistere kanten aan het licht kunnen komen, kunnen ze zichzelf transformeren.

Positief moeten zijn heeft te maken met de buitenwereld. Daarop ben je gefocust, want je moet goed zijn, prestaties leveren, je uitsloven om erbij te horen, om gewaardeerd te worden en dan kan je geen negativiteit gebruiken.

 Zolang je echter alleen gefocust blijft op de wereld om je heen, vergeet je je eigen innerlijke wereld. En daar gaat het om als je je positieve kanten en negatieve kanten wilt leren kennen. 

Als je je verdiept in je innerlijke wereld, kan je je eigen vastgeroeste overtuigingen gaan zien die je leven negatief beïnvloeden. 
Je ontdekt je innerlijke beelden met zijn kinderlijke emoties, gevormd in je kindheid, die je tegenwerken in je leven.

Je innerlijke wereld is de werkelijke wereld, want die neem je voortdurend mee en dan zie je dat de buitenwereld een tijdelijke illusie is, want wat je ook doet in de wereld, het vergaat uiteindelijk.

Wat is er niet mooier om je in je eigen wereld te verdiepen om jezelf te leren kennen, je eigen kracht en je eigen bron weten te ontdekken. 

In feite heb je alle mogelijkheden al in je om elk probleem die je hebt op te lossen. Dat te leren vertrouwen komt geleidelijk, naarmate je in diepere lagen van jezelf doordringt en dat schept uiteindelijk echt zelfvertrouwen.

Om dat te kunnen is de eerste stap door je masker, je uiterlijke vertoon heen gaan. Je kunt dan in de (buiten) wereld zijn, maar je hoeft niet meer van de wereld te zijn.

Je gaat je innerlijke levensstroom ontdekken en waar je deze belemmert, die negativiteit oplevert. Waar die zich wel kan ontvouwen, waarin je je spontaniteit, creativiteit en geluk ervaart.

Dat doe je door je bewustzijn uit te breiden over wat er innerlijk in je plaats vindt en wat er op je afkomt vanuit de buitenwereld kun je als een spiegel gaan zien voor je innerlijke toestand. 
Op deze wijze raak je vervuld van je eigen waarheid, je eigen realiteit en je eigen kracht, alleen zo kan je verder groeien in je leven.

http://www.innerlijke-beelden.nl 

Crisis

Een crisis is een poging van de natuur om een verandering tot stand te brengen in datgene wat gestagneerd is en niet meer natuurlijk functioneert. 
In de wereld om ons heen kan dit plaatsvinden door aardbevingen en andere natuurrampen. In je innerlijke natuur gebeurt hetzelfde. 
Omdat leven streeft naar voortdurende groei en verandering zal elke blokkade die je ertegen oproept je leven tot stilstand brengen met als gevolg een dreigende crisis.

Als een noodzakelijke verandering in jezelf wordt tegengehouden door een deel van het bewustzijn, dan levert dit negatieve ervaringen op en je voelt je in een pat mat toestand, verward, in conflict en andere onprettige gevoelens. Oude structuren, zoals denkwijzen, houdingen, gedragspatronen, die niet meer voor je werken en je leven doen stagneren, moeten afgebroken worden. Het zijn de blokkades in jezelf die de negatieve kracht in stand houden.

Je kunt het metaforisch vergelijken met een dam die je opgeworpen hebt in de levensrivier (tegen iets wat je niet van jezelf wilt zien en voelen) en alle troep die wordt tegengehouden stapelt zich op. De krachten worden op gegeven moment zo sterk tot de dam barst en alle ellende over je heen gestort wordt.

Het lijkt dan alsof de crisis van buiten komt en het gevaar is dan dat je tegen de crisis gaat vechten, omdat je denkt dat de uiterlijke gebeurtenis of de ander de schuld is van je crisis. Door deze projectie kan je je toestand weer tijdelijk verdoven, maar de crisis zal steeds weer sterker terug komen.

De crisis wordt veroorzaakt door jezelf. Wat in je zit als overtuigingen, geloof en misverstanden, laat onverbiddelijk de juistheid ervan zien in de levensgebeurtenissen die je overkomen. Jij en het leven is één.

Als je de inziet dat de crisis door jezelf veroorzaakt is, kan je de verantwoordelijkheid nemen voor je toestand, zonder ze buiten je te projecteren. Dan kan je je naar binnen keren en de boodschap gaan leren van wat deze crisis je zegt, hoe deze crisis tot stand is gekomen en hoe je zou kunnen veranderen.

Met je ego - bewustzijn kan je je richten op je verlangen naar een verandering naar een beter leven en de activiteit ontplooien om je blokkades te gaan onderzoeken die verantwoordelijk zijn voor je toestand. Dat betekent de waarheid van jezelf onder ogen zien. Een veranderingsproces kan dan vanzelf op een natuurlijke wijze plaatsvinden. Het egobewustzijn moet echter wel zijn beperkingen kennen zodat het inziet dat het deze verandering niet kan forceren. 
De mislukking die je dan ervaart kan je moedeloos maken en doen opgeven. Aan de andere kant helpt een passieve houding ook niet, van afwachten dat “God” of iemand van buiten dit allemaal wel voor je doet.

Het moeilijke ervan is dat je actief moet zijn in het herkennen en onderzoeken van je blokkades maar ook tevens moet kunnen loslaten, omdat het veranderingsproces zich van binnen afspeelt, waar je geen controle over hebt. Je kunt het vergelijken met een zwangerschap. Je doet alles wat in je vermogen ligt om je goed te voeden en goede voorzorgsmaatregelen te nemen voor de bevalling. De groei van de baby gaat echter vanzelf en uiteindelijk moet je wel loslaten om de baby geboren te laten worden.

Dus voor je innerlijke veranderingsproces moet je ook het punt vinden van loslaten. Daarvoor moet je geduld oefenen en vertrouwen kweken in de innerlijke wijsheid van je eigen natuur. Op deze wijze hoef je, ondanks de moeilijkheden of uitdagingen die je leven biedt, niet meer in een crisis te vervallen.

Zo wordt het leven de beste therapeut die je kunt hebben.

http://www.innerlijke-beelden.nl 

Het innerlijke kind

Als kind ben je vanaf het begin geprogrammeerd door je opvoeding, omdat je nog volslagen open bent en totaal afhankelijk van veiligheid, liefde en fysieke voeding. 

Als volwassene draag je dit kind met je mee, wat tot uiting komt in je afhankelijkheid aan gewaardeerd worden en bevestiging door de buitenwereld. 

In dit kind ben je nog steeds afhankelijk, onzeker, hulpeloos en angstig. 
Als volwassene sluit je je hiervoor af, maar de emotionele lading werkt onderhuids door en wordt zichtbaar in je houding en reacties, als je emotioneel onder druk komt te staan. Dat kan zich uiten in rebellie, stoer doen, je terugtrekken van de wereld of kritiekloos meegaan met autoriteiten.

De vervulling, waar zo angstvallig naar wordt verlangd, kan alleen tot stand komen als je alles wat je nog buiten jezelf zoekt, in jezelf gaat zoeken.        
Dit houdt in dat je verantwoording neemt en inzicht verwerft over je kinderlijke emoties en reacties, i.p.v. ze te projecteren op de wereld, op anderen en die er de schuld van geven. 
De toestand waarin je nu verkeerd is een betrouwbare graadmeter hoe het er innerlijk met je voorstaat. Je kunt van wat van buiten op je weg komt, als spiegel zien van jezelf, zodat je ervan kunt leren.

Die programmering is een vorm van hypnose. 
In de eerste vier levensjaren worden de belangrijkste basisstrategieën gevormd. Van hieruit worden emotionele conclusies getrokken die al hypnotiserend innerlijke beelden vormen die vastgelegd worden. 
Een innerlijk beeld is dus een materialisatie, een omzetting van deze programmering. Zo'n innerlijk beeld beïnvloedt je leven zonder dat je het beseft. Je interpreteert je leven steeds weer zoals je het in je kinderjaren ervaren hebt. 

Programmering en hypnotisering welke tot uiting komt in je patroon denken is moeilijk met je verstand te doorzien, omdat je verstand waarmee je de dingen probeert te begrijpen even fragmentarisch is als de werkelijkheid die zich aan je voordoet.
Deze programmering is niet alleen toe te schrijven aan de indoctrinatie in je kinderjaren, maar ook door je eigen aanleg.
Je hebt bij je geboorte al een karmisch verleden meegenomen die juist die ouders aangetrokken heeft om je karmisch materiaal te activeren.
Het is belangrijk dat je dit herkent en erkent. Het is de taak die je in je leven op je hebt genomen. Veel mensen weten dit niet of komen niet toe aan dit levensdoel, waarna ze een nieuwe incarnatie moeten aangaan. 

Door bewust te worden van je programmering, kan je jezelf gaan de-hypnotiseren. Het gaat daarbij om het loskomen van je achterhaalde kinderbeelden, waarmee je jezelf nog steeds vereenzelvigt. 
We denken dat we ons laten leiden door ons logische verstand, maar als we bewust kijken naar onze dagelijkse routines, emotionele reacties en terugkerende problemen, dan zien we hoezeer onze onbewuste programma's vanuit onze kindertijd ons steeds weer bepalen. Zo herhalen we voortdurend ons verleden.

Het is belangrijk dit kind in je liefdevol en met begrip te benaderen. Want het kind in je zit vol gevoelens, het komt terug in je dromen, je fantasieën, maar ook als je ziek of depressief bent en alles je teveel is geworden. 
Het gaat er niet om dat je volmaakt moet worden. Je bent al volmaakt als je je huidige onvolmaaktheid onder ogen ziet, erkent en ermee in het reine probeert te komen.

Het kind in je heeft veel kracht en is eigenlijk het kind in je dat opnieuw geboren wil worden, maar dan echt tot leven gebracht in jezelf. 
Want het kind is ook magisch, creatief, speels en vol energie en als je de angst en woede, die vastzitten in het kind kunt loslaten, zal het kind in je vol vrijheid en blijheid je persoonlijkheid vullen.

http://www.innerlijke-beelden.nl

Spiegelneuronen en Imaginatie

De aanwezigheid van spiegelneuronen in de hersenen werd ontdekt door Giacomo Rizzolatti, Leonardo Fogassi en Vittorio Gallese van de universiteit van Parma.

Halverwege de jaren 1990 onderzochten deze neurowetenschappers welke hersencellen precies geactiveerd worden als een aapje zijn handjes gebruikt. Tot hun verbazing bleek dat de handelingsneuronen in de pre-motorische schors van de makaak niet alleen actief werden als het dier een pinda oppakte, ze lichtten ook op als hij een van de onderzoekers datzelfde zag doen! Het onderzoek naar deze resonerende zenuwcellen verplaatste zich al snel naar de menselijke hersenen. MRI-scans en EEG 's toonden aan dat ook ons brein reageert op het zien van andermans handelingen.

Spiegelneuronen zijn neuronen die actief worden wanneer je waarneemt wat iemand anders doet. Dit gebeurt op dezelfde plek in de hersenen als bij degene die de actie uitvoert. Als we zien hoe een ander met een hamer op zijn vinger slaat, reageren we instinctief met onze eigen hand. Het zien van beelden heeft eenzelfde impact als hetzelfde wat jou overkomt.

Door middel van Imaginatie kan je innerlijke beelden bewust te maken. Met geleide fantasie of verbeeldingsoefeningen kan je je brein een stimulans geven om innerlijke beelden op te wekken. Innerlijke beelden geven toegang tot dieper gelegen bronnen in jezelf. Op deze wijze leer je jezelf beter kennen en je ontwikkelt je hersenen waar spiegelneuronen actief zijn.

Spiegelneuronen doen meer dan alleen spiegelen. 
Naast het imiteren van andermans gedrag helpen ze ook dat gedrag aan te vullen. Het is bijvoorbeeld het gebrek aan adequate reacties op andermans gedrag dat het meeste opvalt bij mensen met autisme.

Empathie, het vermogen om zich in de belevingswereld van een ander te verplaatsen heeft met de werking van spiegelneuronen te maken. 
Door contact met andere mensen wordt dat ontwikkeld. 
Autisten echter hebben deze eigenschap ook minder ontwikkeld. Borderline, narcisme en andere persoonlijkheidsstoornissen zijn inmiddels al aan een slecht functionerend spiegelsysteem gelinkt.

Wie een ander aankijkt, ontkomt namelijk zelden aan de neiging die ander ook te imiteren. Als we iemand zien glimlachen, glimlachen we automatisch terug. Door imitatie kan je beter aanvoelen wat de ander voelt. 
Imitatie heeft effect op de eigen emoties. Als je oogcontact houdt, zeggen mensen meer doordat ze je interesse voelen. Je ziet dan ook hoe iemand emotioneel reageert en je kunt je ook beter inleven als je iemand aankijkt.

Visuele ervaringen zijn niet noodzakelijkerwijs nodig voor de ontwikkeling en het functioneren van de spiegelneuronen. 
Bij blinde proefpersonen vonden spiegelactiviteiten in dezelfde gebieden van de hersenen plaats als de proefpersonen die zowel geluid als beeld hadden. Wanneer blinde mensen de activiteiten horen van anderen, gebruiken ze hetzelfde netwerk en hersendelen als die ziende mensen gebruiken. 
Het gebruik van het visuele deel van de hersenen voor non-visuele herkenning voor blinden, laat zien dat er geen visuele ervaring of visuele beelden nodig zijn om een beeld te vormen. 

http://www.innerlijke-beelden.nl