donderdag 13 december 2018

Tijdsbeleving

In de bewustzijnstoestand van de mens betekent tijd dat je de werkelijkheid ervaart als een opeenvolging:
verleden - heden – toekomst. Je snelt vanaf je geboorte naar het einde.

Vaak merk je dat je in het heden meestal in het verleden leeft, of verlangend met de toekomst speelt 
(hoe zou het zijn als..., hoe gaat het worden...).

Door in het verleden te blijven hangen, of al in de toekomst te zijn, ontvlucht je het heden, op deze manier leef je niet in de werkelijkheid van het hier, van jezelf hoe je nu bent. Dit zorgt voor een gespletenheid in jezelf.

Dat is eigenlijk een illusie van een zelf geschapen werkelijkheid. 
Van daaruit bekijk je de wereld om je heen en reageer je op de gebeurtenissen die je overkomen. En in die gebeurtenissen heb je tevens zelf de hand omdat je deze oproept vanuit je eigen wereld waarin je leeft. Je trekt ze a.h.w als een magneet naar je toe.

Levend in die zelfgeschapen werkelijkheid, ontmoet je een ander die in zijn eigen zelfgeschapen wereldje leeft, met zijn verlangens, overtuigingen en beelden over hoe de wereld in elkaar steekt, of hoe de ander zou moeten zijn. Als je elkaar dan ontmoet, weet je niet hoe de werkelijkheid van de ander eigenlijk is, omdat je dat van jezelf ook niet weet, met als gevolg misverstanden.

Als tijd een illusie is, een product van je eigen scheppende geest, wat is dan de werkelijkheid? Ik denk dat als je volledig in waarheid bent met jezelf (hoe onvolmaakt ook),  kun je in het hier en nu zijn en kan je ervaren dat de toekomst een uitbreiding is van het Nu, een ervaring van tijdloosheid.
Zo kan je mediteren naar bewustzijn van een absolute werkelijkheid waar je in wezen deel van bent.

Tijdloosheid voorstellen als je het lineaire principe loslaat en in hoogte - diepte – wijdte de eindeloosheid omarmt.
Als je bijvoorbeeld een seconde neemt en de ene seconde achter elkaar aaneen rijgt, niet alleen opeenvolgend, maar ook in diepte, breedte en wijdte dan is er geen tijd meer, maar ruimtelijkheid en eindeloosheid, een Al – Tijd.

Vanuit de wetenschap zijn er ook al ontdekkingen dat tijd geen vaststaand iets is en niet werkelijk is. Letterlijk is waargenomen dat de tijd langzamer gaat lopen als we (ruimteschip) van de aarde weggaan (tijddilatatie).
Einstein heeft met zijn relativiteitstheorie laten zien dat tijd en ruimte relatief zijn.
Door bewustzijnsverruiming in meditatie kunnen we los van de tijd komen. 
Zo hoeven we niet voor altijd in de tijd gevangen te blijven met gevolg om steeds weer te reïncarneren in een tijdstroom van illusionaire werkelijkheid.
Om los van de tijd te komen is goed geaard zijn in deze tijdsdimensie eveneens belangrijk. Pas dan kan je een bewuste stap nemen naar de overgang naar een andere dimensie.

http://www.innerlijke-beelden.nl

zondag 9 december 2018

Innerlijke Beelden

Beelden in het onbewuste oefenen een krachtige invloed uit op je leven.

Beelden zijn gekoppeld aan emoties en verkeerde conclusies die in de kindertijd zijn gevormd en die niet mee gegroeid zijn met de persoonlijkheid die volwassen is geworden. Deze onbewuste invloed belemmert de groei van je totale wezen.

Een zuigeling, een heel klein kind, kent alleen maar de primitieve emoties van goed of slecht. Als het zijn zin krijgt ervaart het kind liefde en plezier. Zo niet, dan ervaart het verdriet en boosheid. Vanuit deze kind-emoties worden op den duur conclusies getrokken, die gegeneraliseerd worden naar het totale leven.
Deze emoties en conclusies zakken weg in het onbewuste en worden later ontkend en verdrongen. Dit wordt een beeld genoemd. 

Je wordt volwassen tezamen met een nog onvolwassen emotionele laag die je belemmert en welke zorgt voor schaamte, schuld en angst in het leven, want onbewust ben je nog steeds emotioneel bezig met onlogische onvolwassen gevolgtrekkingen, zoals het kind in je redeneert.
Het tragische van beelden is dat ze macht over je hebben en ervoor zorgen dat er gebeurtenissen in je leven plaatsvinden die je onbewuste conclusies bevestigen. Terwijl je bewust volwassen verlangens en doelstellingen hebt, zorgen deze onbewuste beelden voor conflicten en problemen.

Des te minder bewust je bent van die emotionele laag, hoe krachtiger de uitwerking is. Je leven wordt beheerst door onbewuste negatieve verlangens, neigingen en houdingen, die je bewuste positieve verlangens en doelstellingen tegenwerken. Het is daarom belangrijk dat je deze innerlijke beelden bewust wordt, want alleen datgene wat aan het licht komt kan verder groeien.
Je vindt dan je positieve mogelijkheden en je eigen hulpbron, die je verdeeldheid kunnen opheffen, zodat je uiteindelijk thuis kan komen in jezelf.

Een voorbeeld van een universeel beeld met een verkeerde conclusie, die iedereen wel min of meer herkent is:
"Als ik aandacht, goedkeuring of bewondering krijg, ben ik waardevol in de ogen van de wereld. Als ik dat niet krijg, ben ik minder waard."

Het gevolg hiervan is, dat je jezelf afhankelijk maakt van de mening en waardering van anderen. De illusie is dat je dan extra bijzonder bent in de ogen van de wereld en dat dit je gevoel van minderwaardigheid zal laten verdwijnen.
In dit universele beeld van je belangrijkheid sta je alleen tegenover de rest van de wereld. Tegelijk rebelleer je onbewust tegen die afhankelijkheid en tegen de pijn van het ontrouw zijn aan jezelf.


Door bewustwording ervaar je dat je emotionele voortbestaan niet afhangt van de mening die andere mensen over je hebben, maar alleen van je eigen mening over jezelf. Dan krijg je rust en vrede omdat je jezelf niet meer hoeft te bewijzen, ook niet aan jezelf.

Je kunt in je leven nagaan hoe de gebeurtenissen zich steeds herhalen, die steeds weer leiden naar een vicieuze cirkel waar je niet uit kan komen. 
Je verlangt sterk naar iets, maar de vervulling ervan lukt steeds niet, alsof de wereld, het lot je tegenwerkt. Kijk dan of je een verbinding kunt leggen naar de bron van dit niet lukken - in je kindertijd.

Zoals:
  • Waarom heb ik toen dat beeld opgebouwd
  • Waartegen wilde ik mij beschermen
  • Hoe werkte die bescherming uit en heeft dit mij wel beschermd
  • Wat probeerde ik te vermijden en ben ik daarin geslaagd
  • Hoe zou het zijn zonder deze bescherming
  • (Het is natuurlijk zo dat je als kind die bescherming nodig had om je individualiteit te bewaken, alleen als volwassene heb je die bescherming niet meer nodig en werkt het juist tegen je belangen in)

    Voor coaching met innerlijke beelden zie mijn website:

    http://www.innerlijke-beelden.nl 

zaterdag 8 december 2018

Metaforen en symbolen

Metaforen opereren over het algemeen op een onbewust niveau, in de ruimte tussen bewuste en onbewuste processen en bevat de essentie van de persoonlijke ervaring.


Als je daar aandacht aan besteed kom je dieper in je niveau van ervaren: 
de manier waarop je denkt, de patronen die je leven beheersen, in feite hoe je jouw wereld vorm geeft.


De vragen in de coaching worden in de tegenwoordige tijd gedaan om de metaforen tot leven te brengen.
De basis is dat iedereen zijn eigen wijsheid al in zich heeft.

Metaforen kunnen verbaal en non-verbaal zijn. Je kunt het proces van het metaforenlandschap letterlijk zichtbaar maken door ze in de ruimte af te beelden of in een tekening.

Een metafoor wijst naar de onderliggende structuur van je denk – en gedragspatronen.

Door de juiste vragen te stellen, gericht op het zich ontvouwende proces van de symbolieken wordt het innerlijk landschap levend en leer je jezelf beter kennen, de innerlijke wereld van waaruit je denkt en handelt. Een metafoor geeft uitdrukking aan wat je met woorden niet kunt uitdrukken, maar drukt wel precies uit wat er bij je innerlijk gebeurt.

Een metafoor komt vaak na: 
“Het is alsof…. Het is gelijk aan…. Het brengt me in een toestand van….. zoals…. “

Als het metaforisch landschap gaat veranderen, verandert je kijk op de wereld ook en je acties naar de buitenwereld toe. 
Bijvoorbeeld iemand die zijn werk als een strijd ziet van winnen of verliezen kan veranderen in iemand die zijn werk als een symfonie orkest gaat zien waar hij als lid in meespeelt. 
Metaforen kunnen meer zicht geven, maar ook zaken uit het zicht houden. Ze kunnen je kracht geven of je verzwakken.

Om te helpen het zicht te verbeteren kun je met de symbolen gaan werken die een metafoor vorm geven. Symbolen zijn altijd zelfstandige naamwoorden.

Je isoleert bepaalde symboolwoorden in een zin en met vragen laat je deze woorden attributen geven, zoals een kleur, een vorm, een naam, een plaats, welke functie en je vraagt je hoe de relatie tussen de symbolen zijn. De symbolen ontwikkelen zich dan en er ontstaat vanzelf een metafoor landschap.


Belangrijk in het werken in een metaforisch landschap is te vragen: “Wat zou je graag willen in je leven.” Ook als iemand met een probleem komt, vraag eerst naar de gewenste uitkomst. Doe je dit niet, dan kun je in een problematiek vastraken.

Te weten wat iemand graag wilt bereiken geeft een houvast, een lijn om aan vast te houden en terug te keren. Want als je bezig gaat met de gewenste uitkomst, komen vanzelf wel de obstakels naar voren die belemmerend werken.